In een recordtijd meegeorganiseerd door het Syndicat des immenses, was de betoging van 20 november 2024 een succes. Lees hier de mobiliserende flyer (met de lijst van de andere organisatoren) en daar het persoverzicht.
Op zondag 18 mei 2025 om 15.00 uur, enkele dagen na de Internationale Dag van het Gezin (15 mei), vindt opnieuw een betoging plaats op het Poelaertplein, op een steenworp van het Justitiepaleis in Brussel. Deze tweede betoging bouwt voort op dezelfde basis als de vorige, maar breidt uit naar meer ouders, jongeren en organisaties, en vooral naar meer professionals uit de jeugd- en kinderhulp, die onze analyse delen.
Want: wanneer de “begunstigden/slachtoffers” van het systeem zich verbinden met de mensen die binnen dat systeem werken, zal de maatschappelijke en mediatieke impact groter zijn. Anders blijft er altijd ruimte om – al dan niet terecht – te vermoeden dat “slachtoffers” overdrijven en dat professionals enkel hun eigen belangen verdedigen. Maar als beide groepen zij aan zij betogen, dan is er duidelijk iets serieus aan de hand. Op 20 november waren er al enkele professionals aanwezig, maar zij bleven te discreet.
Bekijk hier de flyer in NL, FR en EN (deze is voorlopig, aangezien de lijst van medeorganiserende verenigingen nog niet volledig is. Wil jouw vereniging vermeld worden, mail dan naar syndicatdesimmenses@gmail.com).
Een FB event!
Naam van de groep aan de basis van de beweging: Les désenfancé·e·s en colère ! – met een dubbele betekenis: ouders die hun kind onterecht geplaatst zagen, en kinderen van wie de kindertijd werd afgenomen.
Twee nieuwe termen onderbouwen onze analyse:
– Principirisme: de neiging om een beleid en procedures – hier de jeugdhulp – te ontwerpen op basis van de “ergste gevallen”, en die vervolgens ook toe te passen op “minder ernstige” gevallen. Dit leidt ertoe dat men die minder ernstige gevallen “zwaarder” voorstelt om het ingrijpen, zoals plaatsing, te rechtvaardigen… en dat werkt ook nog.
– Continuisme: het uitgangspunt dat er een natuurlijk continuüm is tussen de “ergste” en de “minder ernstige” gevallen.
Deze twee mechanismen versterken elkaar, en zijn duidelijk aan het werk in de jeugdhulp (en elders). Iedereen is blij dat er een jeugdhulpsysteem bestaat voor de ernstigste situaties, maar bijna niemand beseft welke vormen van mishandeling en trauma dit systeem veroorzaakt bij minder ernstige gevallen – vooral wanneer kinderen worden geplaatst, niet als laatste redmiddel, maar uit voorzorg. En dat alles zogenaamd in het “hoogste belang van het kind”, terwijl het in werkelijkheid vooral het systeem zelf beschermt.
En als bijna niemand op de hoogte is van deze disfuncties – die niet toevallig, maar structureel zijn – dan moet dat bekendgemaakt worden. We moeten, zoals men bij het Syndicat des immenses zegt, de problematiek “vermaatschappelijken”. Vandaar de betoging op 18 mei 2025.
Jeugdhulp komt alleen in het nieuws wanneer er gebrek aan opvangplaatsen is en kinderen niet “veilig” ondergebracht kunnen worden (zoals in dit laatste voorbeeld hier), maar nooit wanneer kinderen ten onrechte geplaatst zijn!
Lees: Wij zijn niet tegen justitie, wij willen met haar sprekenover Cathy.
De betrokkenheid van het Syndicat des immenses komt voort uit het thema van de derde Zomeruniversiteit van de immenses, die in december 2025 aan de ULB plaatsvindt:
Waar is het “hoogste belang van de minimenses”?
Opmerking: “Minimense” verwijst niet alleen naar 1) een kind in de “immensiteit” omdat zijn/haar ouder(s) immense zijn (d.w.z. zonder of in slechte huisvesting leven), maar ook naar 2) elk kind dat in een instelling geplaatst is, omdat het daardoor geen echte thuis meer heeft.
Wil jij je op een of andere manier inzetten – persoonlijk, professioneel of via je vereniging (en indien nodig anoniem) – voor de betoging van 18 mei 2025 en wat erop volgt?
Schrijf naar: syndicatdesimmenses@gmail.com.
